Negende en laatste week in Kenia

9 juli 2017 - Embu, Kenia

Wat is de tijd toch snel gegaan. 9 hele bijzondere weken zijn voorbij gevlogen. De afgelopen week was er ook weer een om nooit meer te vergeten.

In het weekend heerlijk uitgerust. Zoals ik al had verteld is zondag de nieuwe stagiair aangekomen. Best gezellig. In de middag nog even een stuk gewandeld en na het eten weer lekker op tijd naar bed.

Maandag ging dan toch echt de laatste week beginnen. Deze week ben ik mee gaan lopen bij de export. Weer 3 hele lieve mensen. In de ochtend ben ik mee gaan kijken en in de middag mocht ik wat dingen zelf doen. Het was nog best ingewikkeld maar met een beetje hulp is het wel gelukt. Tijdens de theepauze in de ochtend werd er afscheid genomen van een teamleider die 30 jaar bij Dümmen heeft gewerkt. Een paar belangrijke mensen deden een woordje en Brigitte (huishoudster) had een hele grote cake gebakken. Tijdens het aansnijden werd er gezongen en het was even heel gezellig met iedereen van kantoor. In de avond kwam er nog een Nederlander die voor Dümmen in Nederland werkt.

Dinsdag alles voor school afgerond met Jacques en weer mee gaan kijken bij de export. Ook ben ik foto’s gaan maken met iedereen waarmee ik gewerkt heb.

Een onderdeel bij de export is het uitprinten en nieten van labels die in de zakjes met stekken gaan. Dit zijn er in totaal 1 miljoen en die moet ook allemaal geniet worden. Na een paar duizend keer was het gelukkig lunch tijd maar ik had geen kracht meer in mijn hand. Na de lunch weer verder gegaan. Maar om half 4 kon ik stoppen omdat ik samen met Jacques en Johnny (oudste zoon van Jacques die deze week op de farm was) familie ging bezoeken. Onderweg door Embu city gereden en na driekwartier rijden kwamen we aan bij de tante van Mary (Mary is de vrouw van Jacques). Ze waren heel erg blij dat we er waren en er was ook nog een nichtje bij. De tante heeft een enorm groot stuk grond waar ze meerdere groentes verbouwt. En dat onderhouden ze allemaal met z’n tweeën. Na de koe en varkens gezien te hebben kregen we binnen thee en eten. Dit is heel normaal in Kenia dat je veel eten en drinken krijgt. Helaas had ik dit thuis al een keer op en wist ik dus dat het niet heel lekker was. Maar laten staan was geen optie dus heel snel eten en er niet over na denken. Omdat ik in Nederland al wist dat ik dit ging doen had ik wat aardigheidjes meegenomen. Dit hadden ze niet verwacht en vonden het heel leuk. Een stukje verder in het dorp woont het oudste lid van de familie. Omdat het nichtje meereed zijn we daar ook nog even langs geweest. We werden weer heel warm verwelkomt en ze was zo blij om ons te zien. We kregen weer thee en ze wilden eigenlijk nog mais gaan roosteren maar we moesten om 7 uur weer om de farm zijn vanwege een afscheidsdiner. Dus kregen we de mais mee en ook kregen we een kip mee. Ik heb bijna in me broek geplast van het lachen ook omdat de tante van al bijna 80 een andere taal sprak (er worden 42 verschillende talen in Kenia gesproken) en ook geen Engels was het moeilijk met haar te communiceren. Het nichtje verstond het wel en vertaalde alles voor ons. Ondertussen was er nog weer een nichtje bijgekomen en toen we weg gingen wilde iedereen meerijden. We zaten met 6 mensen, een kip en heel veel eten in een auto en heb weer zo gelachen. Na 5 minuten iedereen weer afgezet en snel naar huis gereden. Dit was echt een geweldige en hele bijzondere middag.

Als er iemand na een lange tijd weg gaat word er een diner georganiseerd. Ik mocht naast de Nederlanders nog 4 mensen uitkiezen die ik er graag bij wilden hebben. Ik wilde graag dat de 2 meiden van de HR en de 2 meiden van de receptie er bij waren. Omdat we iets later thuis waren dan verwacht was iedereen er al en konden gelijk lekker gaan eten. Het was heel erg gezellig en hebben weer veel gelachen. Als toetje had Brigitte een taart gemaakt met goodbye Inge erop. Ook weer zo lief. Die hebben we heerlijk op met ijs en nog even heerlijk zitten kletsen. Om half 11 ging iedereen weg. De tafel opgeruimd, nog even geskypt met thuis om mijn verhaal te doen en naar bed want ik was echt verrot.

Donderdag was het dus ook moeilijk om uit bed te komen maar dit was wel mijn laatste werkdag. Heel raar idee en had eigenlijk ook niet heel veel zin meer om echt te werken. Gelukkig hoefde dat ook niet en heb lekker op mijn laptop bij de HR gezeten.

Vrijdag had ik lekker vrij genomen. Eerst uitgeslapen en na het ontbijt dan toch maar mijn koffer in gaan pakken. Om 10 uur ben ik naar kantoor gegaan om afscheid van iedereen te nemen. Dit was best even moeilijk. We hebben met een lach en een traan gedag gezegd. Om 2 uur ben ik vertrokken naar Nairobi. Na een rit van bijna 4 uur was ik er en was het nog even gezellig met het gezin van Jacques.

Zaterdag samen met Jacques en de kinderen naar een bos gegaan waar de jongens weer gingen motor rijden. Dat was echt weer een heel mooi gebied. De tijd ging gelukkig ook zo wat sneller. Om 4 uur zijn Moena en ik opgehaald door Mary (vrouw van Jacques) om naar huis te gaan. Vroeg avond gegeten en om 7 uur ben ik vertrokken naar het vliegveld. Op het vliegveld liep alles heel snel en soepel en ben lekker in een restaurant met wifi gaan zitten. Om half 12 het vliegtuig ingestapt en heel toevallig kwam ik de Nederlander die maandag op de farm was tegen in de slurf. Het hele vliegtuig zat vol dus ik was blij dat ik van te voren met inchecken een stoel bij het raam heb kunnen kiezen. Helaas hadden we vertraging en hebben nog bijna een uur in het vliegtuig moeten wachten. Voor de rest was het een rustige vlucht en lande ik om kwart over 7 op Schiphol. Ook hier ging alles redelijk vlot en kon ik snel naar papa en mama. Ik was heel blij om ze te zien en als verrassing hadden ze Tess (de hond) ook meegenomen. Zie filmpje. En toen lekker naar huis.

Nu ga ik terug kijken op 9 hele mooie weken. Waar ik het in de eerste weken moeilijk heb gehad tot de laatste weken die echt geweldig waren. Ik heb veel mooie dingen gedaan en hele lieve mensen mogen leren kennen.

Dümmen wil ik heel erg bedanken voor de kans die ze me gegeven hebben en natuurlijk mijn ouders. Ze hebben elke avond tijd gemaakt om te skypen om mijn verhaal aan te horen.

Dit was dan mijn laatste blog en ik wil iedereen bedanken voor de lieve reacties elke week onder de blogs. Dat deed mij goed.

Foto’s

7 Reacties

  1. Sandra de Vreeze:
    9 juli 2017
    Lieve Inge,
    Ik heb je mooie verhalen met veel plezier gelezen. Zo'n bijzondere ervaring nemen ze niet meer van je af. We spreken elkaar binnenkort om nog meer te horen van je reis.
    Groet, Martin.
  2. Tante Sannie:
    9 juli 2017
    Hoi lieve Inge we hebben met heel veel plezier elke week je verhalen gelezen. Dit is een ervaring die je je hele leven met je mee draagt. Heel bijzonder. Fijn dat je weer thuis bent lieve nicht en dat het allemaal zo goed is gegaan. Nu lekker vakantie rust maar ff lekker uit. Tot gauw mop xx
  3. Monica:
    9 juli 2017
    Pff moet wel traantje weg pinken Inge...fijn om jouw avontuur een beetje te mogen mee beleven! Dit kan niemand je meer afnemen, geniet maar lekker na, xx
  4. Conny:
    9 juli 2017
    Wat mooi verslag weer.!
    Fijn dat het allemaal goed is gegaan.
    Je hebt enorm veel ervaring opgedaan in Kenia.
    Geniet nog even na.
    Fijn dat je er weer bent
    Groetjes conny
  5. Annemieke:
    10 juli 2017
    Hoi Inge,
    Leuk om je laatste verhaal weer te lezen, en wát een prestatie is deze reis geweest!
    Geweldig! Groet, Annemieke
  6. Michel Boer:
    12 juli 2017
    Welcome home, Inge!
    Prachtig om te zien wat je allemaal hebt beleefd. Onbetaalbaar.
    CUSOEN ;-)
    Michel
  7. Nicolle Drost:
    18 juli 2017
    Lieve dappere Inge,
    Welkom thuis meis en nagenieten van deze geweldige ervaring, deze zomer!
    Nicolle